Православната црква денеска ги чествува Светиот цар Константин Велики и неговата мајка, Светата царица Елена – едни од најзначајните личности во историјата на христијанството. Тие се слават како „рамноапостолни“, титула што им се доделува на оние чие дело се смета за рамно со она на апостолите.
Цар Константин Велики е роден околу 272 година и е првиот римски император кој го прифатил христијанството. Тој е заслужен за донесувањето на Миланскиот едикт во 313 година, со кој христијанството станува дозволена религија во тогашното Римско Царство, ставајќи крај на прогоните на христијаните.
Под негово водство, се основала престолнината Константинопол – денешен Истанбул – која подоцна ќе стане еден од најголемите христијански центри во светот.
Царицата Елена, позната по својата длабока побожност, околу 326 година отишла на поклонение во Светата Земја, каде што според преданието, го пронашла Чесниот и Животворен Крст, на кој бил распнат Исус Христос. Таа значително придонела за изградба на христијански храмови, меѓу кои и Црквата на Христовиот Гроб во Ерусалим.
Иконографијата често ги прикажува Константин и Елена со Крстот помеѓу нив, симболизирајќи го нивниот голем придонес во ширењето и утврдувањето на христијанската вера.
Со нивниот празник, верниците се потсетуваат на историската важност на Константин и Елена во развојот на христијанството како официјална вера во Римската империја.
