Луѓето не можат да поднесат кога некој е задоволен – освен ако не се тие
Си нашол мир? Ќе ти кажат дека глумиш.
Си во среќна врска? Ќе те предупредат дека ќе заврши.
Си напредувал? Ќе те прашаат „со врска ли беше?“
Си среќен без причина? Ќе те гледаат како чуден.
Во Македонија, среќата често не се слави – туку се проблематизира.
Културата на сомнеж: „Не може да му оди толку добро… нешто крие“
️ „Што се среќава толку? Не е ни убав, ни богат.“
️ „Има нешто во позадина – не е тоа баш така.“
️ „Ако му оди сега, ќе му тргне надолу – ќе видиш.“
Како да сме воспитани да очекуваме лошо, па кога некој живее убаво – не ни се вклопува во сликата.
Зошто не поднесуваме туѓа радост?
Понекогаш:
- сме незадоволни од својот живот
- не знаеме како да бидеме среќни
- мислиме дека ако некој има – на нас ни се зема
Но среќата не е лимитиран ресурс. И не треба да се чека дозвола за неа.
Вистински е проблемот кога ќе почнеш да се срамиш што си среќен
Некои луѓе:
- не споделуваат убави вести
- не објавуваат ништо позитивно
- не зборуваат колку им е убаво
Зошто?
Бидејќи веднаш се чувствуваат нападнати.
„Ќе речат дека се фалам.“
„Ќе мислат дека глуми нешто.“
„Ќе ми подметнат само затоа што ми оди.“
✅ Заклучок: Среќата не е криминал – не се извинувај што си добро
Во земја полна со фрустрации, најголемиот револт го предизвикува спокојството.
Но токму тоа треба да го менуваме.
Среќата не е провокација – таа е инспирација.
И ако некој не може да ја поднесе – тоа е негов товар, не твој.
Што мислиш ти?
Дали некогаш си криел радост за да не бидеш осуден?
Зошто мислиш дека кај нас луѓето се нервозни кога некој друг е добро?
Остави коментар – твојата вистина може да ослободи некој друг.