Молдавија, мала држава со сложена историја, се наоѓа на важна раскрсница помеѓу наследството на Русија и стремежот кон Европската унија. Откако прогласи независност во 1991 година, оваа земја се обидува да ја пронајде својата идентичност, но со постојан притисок од Москва.
По почетокот на конфликтот во Украина, вниманието на светската јавност се насочи и кон Молдавија, која стана предмет на стравувања од можни воени дејства од страна на Русија. Политичките лидери во Европа, особено од Германија, се свртуваат кон Молдавија, нудејќи поддршка и воена помош, особено по добивањето на статусот на кандидат за членство во ЕУ во 2022 година.
Историски, територијата на Молдавија е поврзана со Румунија, а нејзиниот официјален јазик е румунски. Сепак, во земјата живеат и значителни етнички малцинства, вклучувајќи Украинци, Гагаузи и Руси, што ја комплицира политичката и социјалната структура. Гагаузите, на пример, се православна етничка група која има свои специфичности и стремежи за автономија.
Конфликтот во Придњестровје, регион кој прогласи независност, е уште еден аспект на сложената ситуација. Овој регион е под контрола на сепаратистички сили, поддржани од Русија, што дополнително ја комплицира ситуацијата во Молдавија. И покрај тоа, многу Молдавци се стремат кон интеграција во ЕУ, а околу 860.000 граѓани поседуваат и румунско државјанство, што им овозможува слободно патување и работа во Европа.
Иако повторното уединување со Румунија не изгледа реално во блиска иднина, заедничката историја и култура продолжуваат да играат важна улога во односите помеѓу двете држави. Молдавија се наоѓа на важен крстопат, а нејзината иднина зависи од способноста да се справи со наследството на минатото и да се движи кон европските интеграции.