Во Грција, животот ќе биде парализиран во среда поради општиот штрајк организиран против предлогот на конзервативната влада за воведување 13-часовен работен ден. Овој чекор предизвика силни реакции, а јавниот транспорт, вклучувајќи автобуси, возови и траекти, ќе биде значително нарушен. Наставниците, здравствените работници и јавните службеници исто така ќе се приклучат на протестите.
Националните синдикати најавија масовни демонстрации ширум земјата, со цел да се спречи имплементацијата на реформата која ја поддржува премиерот Киријакос Мицотакис. Главниот синдикат во приватниот сектор, ГSEE, заедно со синдикатот на јавниот сектор ADEDY, изразија загриженост дека предложените промени ќе го загрозат здравјето и безбедноста на работниците, а ќе ја нарушат и рамнотежата помеѓу работниот и приватниот живот.
Протестите се организирани од страна на про-комунистичкиот синдикат PAME, кој ја обвини владата за обид да воведе “современо ропство” преку неhumanо работно време и ниски плати. Синдикатот исто така ги критикуваше мерките за “окрутна дерегулација” кои се интензивираат по финансиската криза од 2009 година.
Предложениот закон предвидува работа од 13 часа дневно во извонредни околности, но само со согласност на работникот и со дополнителна надоместок. Иако економијата на Грција полека се опоравува, многу млади луѓе се принудени да работат на два места за да можат да преживеат. Мицотакис истакна дека оваа мерка ќе им овозможи на работниците поголема слобода на избор, но многумина не се согласуваат со него.
Министерката за труд, Ники Керамевус, нагласи дека оваа мерка е исклучок и не ќе стане правило. Сепак, и покрај намалувањето на стапката на невработеност и растот на БДП, ниските плати остануваат главен проблем за многу Грци, особено во услови на високи животни трошоци. Минималната плата во Грција изнесува 880 евра месечно, што е под просекот во Европската унија.
Според податоците, Грците во просек работат 39,8 часа неделно, што е значително повеќе од просекот во ЕУ. Во туристичкиот сектор, работниците често работат подолги часови, понекогаш и без слободен ден. Сегашниот закон предвидува осумчасовен работен ден со можност за платен прекувремен труд, но новите предлози предизвикаа страв од дополнителни оптоварувања за работниците.