Една комитска
Се собрале комитите
ќе ги бркаат душманите:
– Кажи, кажи чедо мое мило,
дал’ ја сакаш Македонија?
ќе ги бркаат душманите:
– Кажи, кажи чедо мое мило,
дал’ ја сакаш Македонија?
– Ах, живот давам, земја не оставам
да ја гази куче душманско.
Наш’та крв е стара македонска,
Гоце Делчев, Карев, Сандански.
да ја гази куче душманско.
Наш’та крв е стара македонска,
Гоце Делчев, Карев, Сандански.
Среде Скопје, град Македонски,
пак се прочу по 100 години –
тука има уште комити,
клетва даваат, срце им гори.
– Ах, живот давам, земја не оставам
да ја гази куче душманско.
Наш’та крв е стара македонска,
Гоце Делчев, Карев, Сандански.-
Ах, живот давам, земја не оставам
да ја гази куче душманско.
Наш’та крв е стара македонска,
Александар Македонски.
пак се прочу по 100 години –
тука има уште комити,
клетва даваат, срце им гори.
– Ах, живот давам, земја не оставам
да ја гази куче душманско.
Наш’та крв е стара македонска,
Гоце Делчев, Карев, Сандански.-
Ах, живот давам, земја не оставам
да ја гази куче душманско.
Наш’та крв е стара македонска,
Александар Македонски.