Лазарополе, таму најгоре
Погледни ме, судбо, ти во очиве,
ајде да си кажеме право каде згрешивме.
Однеси ме таму кај што припаѓам,
таму кај што пораснав, судбо, да си остарам.Лазарополе, таму најгоре,
слика убава, мајко, е на душава.
Лична Калина, еј одамнина,
тажна сказна, мајко стара, ѝ напишала.
ајде да си кажеме право каде згрешивме.
Однеси ме таму кај што припаѓам,
таму кај што пораснав, судбо, да си остарам.Лазарополе, таму најгоре,
слика убава, мајко, е на душава.
Лична Калина, еј одамнина,
тажна сказна, мајко стара, ѝ напишала.
Однеси ме, судбо, кај ливадите,
таму кај што мириса силно на гороцвеќе.
Во нашата, судбо, куќа голема,
таму да си одморам душа, еј преморена.
Лазарополе, таму најгоре,
слика убава, мајко, е на душава.
Лична Калина, еј одамнина,
тажна сказна, мајко стара, ѝ напишала.